De koude regen lijkt Maarten Flikkema niet te deren. Het VVD-raadslid komt op deze druilerige vrijdag met energieke tred en vrolijke lach op me aflopen. “Meteen maar even wat foto’s maken?” vraagt hij. Waarom niet? We staan aan het Kleine Spui en kijken naar de Koppelpoort. “Ja, dit is zo’n mooie plek”.
Flikkema, wellicht wat ijdel, maar zonder twijfel een van de best geklede politici in Amersfoort, trekt -ondanks de kou- zijn hippe leren jasje uit en poseert in smetteloos wit overhemd op het terrasje van Stadbrouwerij De Drie Ringen voor de foto. We spoeden ons daarna snel richting KAdECafé voor wat warmte en een espresso en praten onderweg over zijn favoriete plek in Amersfoort.
Afvalinzameling en duurzame energie
“Toen ik nog studeerde kwam ik met de trein wel eens langs de Koppelpoort, dat is altijd een mooi beeld, maar ik kende Amersfoort eigenlijk niet echt. In 2008 kwam ik in Kattenbroek wonen, maar pas toen ik in 2013 verhuisde naar een huis dicht bij het Eemplein leerde ik de oude binnenstad beter kennen. De Koppelpoort heeft iedereen wel eens gezien, maar voor mij staat ie vooral symbool voor de prachtige oude binnenstad die er achter ligt en door velen nog zo onontdekt is.”
Ingenieur M.B. Flikkema, Senior Project Manager bij het Maritiem Research Instituut Nederland (MARIN) is onder andere woordvoerder voor Stedelijk beheer en milieu, een domein waarin hij klaarblijkelijk goed is ingevoerd. We spreken onder andere over afvalinzameling en duurzame energie.
Ondanks alle -voor de burger wellicht soms wat dwingend lijkende- coalitieafspraken is er toch een al lang lopend verschil van mening met coalitiepartner D66 over hoe nu om te gaan met vuilnis. Zo tweette hij in 2016 een foto van een enorme berg afval, gedumpt náást de ondergrondse containers aan de Stadsring, met de tekst dat D66 en GroenLinks beweren dat omgekeerd inzamelen zo goed is voor het milieu. Hij verwoordt daarmee de angst van velen voor troep en vuil rondom de inzamelpunten. De VVD neemt hieromtrent een duidelijk standpunt in.
Omgekeerd inzamelen faalt jammerlijk
“Ja, wij zijn tegen het omgekeerd inzamelen, of vooral het moeten wegbrengen van je afval naar een centrale plek. Waarom zou je met al je vuilniszakken 150 meter moeten lopen terwijl het feitelijk niets méér oplevert? De kwaliteit is veel belangrijker dan de kwantiteit. Het plastic bijvoorbeeld dat we apart inzamelen is vaak van zo’n slechte kwaliteit dat het vrijwel niet te hergebruiken is, denk aan de ‘vleeswaarschaaltjes’, daar kun je niets meer mee. Natuurlijk, dat is een landelijke discussie; vleeswaarproducenten betogen dat de consument niet voor de betere (en dus duurdere) schaaltjes, van wél herbruikbaar plastic wil betalen.
Dan moeten we in Amersfoort geen symboolpolitiek gaan voeren maar gewoon pragmatisch zijn. Natuurlijk hebben we allemaal het zelfde doel; zo efficiënt en duurzaam mogelijk afval inzamelen, maar we kiezen wel voor de logische weg. Evenveel moeten betalen voor het opruimen van de vuilnis terwijl het serviceniveau voor de inwoners in Amersfoort omlaag gaat? Nee, dat vind ik geen goed idee.
Maak het de burgers vooral gemakkelijk
We zien het keer op keer, meer ondergrondse afvalcontainers leidt vooral tot meer afval naast die containers. Dat levert bovendien een gevaar op voor kinderen in de buurt. Ik geloof dan meer in een landelijke aanpak waarbij de verpakkingsindustrie wordt gestimuleerd om het beter te doen door milieuvriendelijker -en vooral minder- plastic te gebruiken. En de verpakkingsvrije winkels die je nu ziet ontstaan, daar sla je pas echt een flinke slag mee. Daarnaast kun je met nascheiden door de afvalinzamelaar ook nog heel veel doen. Maak het de burgers vooral gemakkelijk.”
Discussie mag, moet zelfs
Het raadslid, opmerkelijk energiek voor iemand die nog geen 10 dagen geleden vader werd, straalt zelfvertrouwen uit, vergelijkbaar met zijn optredens in de raad. Hij schuwt het debat niet, heeft naar eigen zeggen geen last van ‘fractiediscipline’ en gaat uit van het standpunt dat door goed samen te werken binnen de coalitie uiteindelijk de neuzen dezelfde kant op komen te staan. “Juist door met elkaar te discussiëren kom je tot weloverwogen beleid.
Ik ben heel trots op wat we de afgelopen vier jaar hebben bereikt. Daarbij denk ik onder andere aan het zwembad aan de Hogeweg, de Westelijke Ontsluiting en het feit dat we de financiën weer op orde hebben en weer reserves beginnen op te bouwen. Maar het is vooral ook een mooi resultaat dat we de stad bereikbaarder, schoner én veiliger hebben gemaakt. Dat zijn goede uitgangspunten voor de toekomst, daar kunnen wij Amersfoorters mee vooruit.
De rust is terug in de politiek
Vanzelfsprekend moet je binnen een coalitie ook wat ‘weggeven’ maar voor ons waren dit de belangrijkste onderwerpen. Als coalitie hebben we sowieso een fantastische periode gekend, we hebben de rust teruggebracht in de politiek en met bijvoorbeeld de PvdA hebben we een betrouwbare partner gevonden waarmee je goed kunt samenwerken.”
Het gaat om het wáármaken van de ambitie
De sterke voorkeur voor de pragmatische aanpak (“Gewoon doen wat nodig is en wat het beste werkt.”) en de afkeer van symboolpolitiek komt welhaast als een automatisme bovendrijven als ik Flikkema vraag naar zijn visie op duurzame energie.
“We hebben als raad de ambitie uitgesproken om als stad in 2030 geheel CO2-neutraal te zijn. Dat is geen gemakkelijke opgave. Het gaat er niet om dat we iedereen laten zien dat we ‘zo groen bezig zijn’, het gaat om het wáármaken van die ambitie. Als je kijkt naar windmolens dan moet je die plaatsen waar ze het meest opleveren. Dat is -vanzelfsprekend- op de toppen van bergen en op zee, daar waait het nu eenmaal het hardst. Hoe verder landinwaarts je windmolens plaatst, hoe meer subsidie je krijgt, maar dat is voor ons geen valide argument. Het produceren van ‘kleine’ windmolens (die vaak in bevolkte gebieden op het land worden geplaatst) kost zoveel energie dat de netto opbrengst vrij gering is.”
Drie keer winst
De tweede espresso lijkt Flikkema nóg meer energie en enthousiasme te geven. Ik word overspoeld met feiten, cijfers en ecologische wetenswaardigheden.
“Wat we wel eens vergeten is dat milieuvriendelijk niet per se duurzaam is. Zo worden de grondstoffen voor accu’s voor bijvoorbeeld elektrische auto’s allesbehalve duurzaam uit armere landen gehaald. Dat is het verschuiven van het wereldwijde probleem. Ik zie dan veel meer heil in het met groene energie opwekken van waterstof en een waterstoftankstation hier in Amersfoort. Een waterstofstation, vooral t.b.v. het lange afstandstransport zoals bij de internationale scheepvaart kan én duurzaam én milieuvriendelijk zijn. Bovendien levert dat mede door het aantrekken van werkgelegenheid een enorme boost aan de lokale economie. Dat is drie keer winst.”
De stad is voor iedereen
Flikkema, tweede op de kandidatenlijst, zal na de verkiezingen in maart 2018, hoogstwaarschijnlijk terugkeren in de raad. “Ik heb in mijn jeugd op heel veel verschillende plekken op de wereld gewoond, maar Amersfoort heeft een bijzonder plekje veroverd in mijn hart. Ik wil me sterk maken voor deze stad.”
We moeten af van het Calimero-complex
“Volgens mij moeten we afstappen van het Calimero-complex, we zijn een prachtstad en we groeien. Dat leidt tot dilemma’s; ik kies voor hoogbouw waar het kan, en vooral ook niet waar het niet kan zoals aan de rand van de Eem bij het Oliemolenkwartier. Daarnaast vind ik het, met mijn fractie, belangrijk dat de voorzieningen blijven meegroeien, de stad moet voor iedereen prettig, veilig en bewoonbaar blijven. Daar sta ik voor.”
De koffiekopjes zijn leeg en de botten zijn inmiddels weer wat opgewarmd, we nemen afscheid. De kersverse vader stapt onverschrokken de ijzige regen in, terug naar moeder en kind. Met een drukke en veeleisende baan en met pasgeboren kind vind ik het bewonderenswaardig hoe Maarten Flikkema zich met zo veel devotie inzet voor onze stad. Dit is een raadslid waar we nog veel van gaan horen.
Amersfoort, 5 december 2017 – door Remko Schotsman
Lees ook de andere portretten van lokale politici.