Wim van Rooijen en Arjen van der Linden bloggen over het lokale bestuur van Amersfoort.
Hun doel: de politiek weer laten leven in de stad.
De doelstelling 35% sociale en betaalbare huurwoningen bij nieuwbouw en herontwikkeling doet het goed op papier. Papier is geduldig en de praktijk is vaak weerbarstig. Zeker als het (stads)bestuur alleen de tanden laat zien en niet bereid is om ‘door te bijten’ of de oren teveel laat hangen naar projectontwikkelaars.
Dat die 35% doelstelling moeilijk haalbaar is staat natuurlijk niet op zichzelf en is voor een belangrijk deel ook het gevolg van landelijk woningbeleid waar een gemeente alleen in de lobby invloed op heeft. Denk daarbij bijvoorbeeld aan strengere financierings- en hypotheeknormen en aan de verhuurdersheffing. En dan is de markt ook nog eens imperfect.
Als het economisch minder gaat stoppen we met bouwen en sturen we mensen de WW en bijstand in. Dat is 2 keer dom! Ondertussen wordt er wel belastinggeld gepompt in het overeind houden van banken maar is de bouw niet gestimuleerd en gefinancierd om innovatief door te bouwen en de bestaande woningvoorraad te verduurzamen. Jarenlang is er daarom niet of onvoldoende gebouwd, verbeterd, herontwikkeld en getransformeerd.
Dus meldde de NVM afgelopen week in haar cijfers dat de verkoop, ondanks de goede economie, in de regio Amersfoort in 2017 sterk is gedaald (-16%). En waarschuwt Cushman & Wakefield voor een gebrek aan geschikte bedrijfsruimte omdat ook daar de frictieleegstand te laag is of wordt.
We proberen nu als reactie de opgelopen achterstand versneld in te halen terwijl de volgende economische crisis wellicht alweer voor de deur staat. Want zelfs bomen groeien niet tot in de hemel en de ‘beren op de weg’ (‘bear market’) dienen zich economisch al weer aan.
Dus naast de mensen die noodgedwongen zijn aangewezen op een sociale huurwoning staan ook de starters op de koopmarkt voor een dichte deur. Door de torenhoge prijzen op de woningmarkt en de steeds strengere hypotheekvoorwaarden is het zelfs voor doorstromers nauwelijks mogelijk een nieuwe woning te kopen. Een eigen huis en een plek onder de zon in Amersfoort blijft voor velen een droom.
Mogelijke oplossingen:
- Anti-cyclisch denken, plannen en bouwen op basis van goede en toekomstbestendige plannen voor de lange termijn in plaats van op de korte termijn alleen op de symptomen reageren
- Meer ruimte voor woningcorporaties die veel geschikter zijn om ‘tegen de stroom in’ en met een lange termijnvisie te ontwikkelen en te bouwen
- Ruim baan en ruimte voor nieuwe innovatieve vormen van wonen zoals bijvoorbeeld ‘Tiny House’ concepten
- Gebruik van de juiste (financiële/fiscale) instrumenten (reële huur) om scheefwonen tegen te gaan
- Inzet van niet financiële instrumenten om bouw te stimuleren en (bij) te sturen
- Lagere grondprijzen (verkoopprijs van grond is al veel te lang een eindige financieringsbron voor gemeenten)
Ik ben benieuwd naar andere inzichten, inspiratie en ideeën van politieke partijen, inwoners en ondernemers van en in de stad op gemeentelijk niveau.
Dank aan alle mensen die inhoudelijk reageerden op mijn blog van vorige week. Op deze wijze kunnen we ‘elkaars nieren proeven’ en zien waar politieke partijen, inwoners en belanghebbenden voor staan en wat er valt te kiezen. Ik doe ook een oproep aan al die politieke partijen die nog niet op de inhoudelijke onderwerpen zijn ‘aangehaakt’ om te laten zien waar ze voor staan vanaf 21 maart 2018.
Zeg Arjen, (nieuw)bouw is één maar hoe ga je om met de verkeersafwikkeling en parkeren in de stad?
De twee vrienden Arjen van der Linden en Wim van Rooijen bloggen over de gemeenteraadsverkiezingen 2018