Groen maakt gelukkig!
Op maandag 16 oktober ontmoette ik Dillian Hos, raadslid van GroenLinks voor een portret en een interview op haar favoriete plek in Amersfoort, het bosgebied Nimmerdor. Ze wandelt graag rond op het voormalige landgoed van Everard Meyster, de ‘dolle jonker’ die ons Amersfoorters de beroemde kei en de bijnaam Keientrekkers bezorgde. Het kersverse raadslid steekt meteen van wal. “Zeker op zo’n prachtige dag als vandaag ben ik graag buiten. Al sinds mijn komst naar Amersfoort in 2000 wandel ik hier vaak en graag, groen maakt gelukkig, dat is wetenschappelijk bewezen.”
Veel bomen verdwenen
We wandelen in zuidelijke richting over een van de brede lanen naar de plek waar in 2016 zoveel bomen zijn gekapt en het bestreden middel Roundup kwistig werd gebruikt om ‘exoten’ als de Amerikaanse eik en de Amerikaanse vogelkers te verhinderen de rest van het bos te verstikken. Al zijn de jonge boompjes die voor de oude eiken in de plaats zijn gekomen alweer een stukje groter en dikker dan vorig jaar, het blijft een kale plek.
We besluiten rechtsaf te slaan, terug het oude bos in. “Tja, bosonderhoud is nu eenmaal nodig, maar van ons had het wel in een wat lager tempo gemogen. Ook zijn we op z’n zachtst gezegd geen fan van het gebruik van Roundup, we weten dat alternatieve manieren van verwijderen vaak duurder of ingewikkelder zijn, maar wij willen geen risico’s nemen als het om milieu en gezondheid gaat. Met al haar parken, plantsoenen en bossen is Amersfoort nog altijd een fantastische stad om te recreëren. Waar je ook woont, je hoeft nooit ver te gaan om een stukje groen te vinden. Maar, tegelijkertijd zijn er de afgelopen jaren wel heel veel bomen verdwenen. Denk maar aan de aanleg van de Kersenbaan, het liefst zien we voor elke gekapte boom er een terugkomen. Een stad kan en mag niet alleen uit staal, beton en asfalt bestaan.”
Waar moeten we wonen?
Dillian Hos – foto: Remko Schotsman
De stad dijt uit, barst uit zijn voegen, de woningnood is hoog, de wachttijd voor een sociale huurwoning loopt tegen de 8 jaar, waar moeten we al die nieuwe Amersfoorters huisvesten? Sinds 2015 zijn er heel serieuze plannen om in het zo karakteristieke havengebied flink de lucht in te bouwen, tot wel dertig meter hoog. Daarmee wordt een aanzienlijk deel van het bruisende Oliemolenkwartier letterlijk en figuurlijk in de schaduw gezet.
Ook is het bouwen in de polder Bovenduist (Vathorst-West) reeds in de raad als optie besproken. Een duivels dilemma? Om nu al te praten over Bovenduist is voor Hos nog iets te vroeg, dat zijn volgens haar echt langetermijnplannen, misschien is daar bouwen ooit nodig, maar nu nog niet. Wat je volgens Hos in elk geval niet moet doen is alle trapveldjes, speeltuinen en groenstroken volbouwen, dan haal je juist die zo belangrijke recreatiegelegenheid uit de wijken.
“Zo hebben we ons laatst bij het stadsbestuur nog sterk gemaakt voor het Huis van Bartels in Liendert. Die wijk kenmerkt zich door veel hoogbouw, als je zo’n groene oase kwijtraakt, dan krijg je dat heel moeilijk elders weer terug.” Om de woningnood te lenigen denkt ze liever na over het transformeren van kantoorgebouwen, het benutten van al lang braakliggende terreinen op industrieparken als de Isselt, of wellicht het voor woningbouw geschikt maken van het Rova-terrein. “Je zou toch zo dicht bij het centrum aan de Eem wonen…” mijmert ze.
Trots op onze stad
Er liggen meer dan voldoende lastige dossiers te wachten op de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2018, maar gelukkig gaat er ook al heel veel goed.
Hos praat vol trots over Amersfoort: “We hebben goede voorzieningen, daarover hebben we geen klagen. Maar nog veel belangrijker is dat we in deze stad goed voor elkaar zorgen, dat zit in de Amersfoorters, ze hebben een positieve en krachtige instelling.” Ze straalt mee met de zon als ze terugdenkt aan de betrokkenheid die de Amersfoorters toonden toen er grote stromen vluchtelingen naar de stad kwamen. “Wat een power hebben we toen met elkaar getoond, daar ben ik echt trots op. Er stond direct een leger mensen klaar om te helpen, en nog steeds. In onze stad bemerk ik veel engagement, we staan klaar voor zwakkeren en kwetsbaren, dat zie je in alle wijken, in buurthuizen en talloze particuliere initiatieven. De zorg, steun en hulp die vanuit de mensen zelf komt, dat vind ik een groot goed.”
Zorg voor de toekomst
Amersfoort wil in 2030 een stad zonder CO2 uitstoot zijn. Dat betekent bijvoorbeeld de komst van windmolens in of rondom de stad. Daarnaast is de komst van een enorme zonneweide (ongeveer 8 voetbalvelden groot) al gespreksonderwerp geweest. De meeste partijen in de raad lijken voor.
En natuurlijk, iedereen is voor duurzame energie en een klimaatneutrale stad, maar: niet in mijn achtertuin! Tegenstanders, zoals de Stichting Behoud de Eemvallei (SBDE), bewonersorganisaties en de Vereniging Vrij Polderland, pleiten dat de natuur wordt aangetast, dat windmolens gehaktmolens voor vogels zijn, de landschappelijke beleving verstoren en de reeënpopulatie bij het Landgoed Coelhorst zou verjagen. Zij stellen als alternatief dan ook voor om meer windmolens op zee te plaatsen, wat volgens de SBDE milieutechnisch en economisch ook een veel betere investering zou zijn.
Kortom, een heikel punt. 2030 lijkt nog heel ver weg, moeten we ons daar bij de komende verkiezingen al druk over maken? “Een volmondig Ja! We hebben het maken van -soms ongemakkelijke- keuzes op dit gebied al veel te lang voor ons uitgeschoven.
De generaties die na ons komen kunnen niet zonder duurzame energie. Wat dat betreft gaat het niet zozeer om ja of nee, maar om hoe. Zo heeft GroenLinks ervoor gezorgd dat het onderzoeken van de haalbaarheid van het plaatsen van een windmolen bij de afvalberg van Smink weer op de agenda is gekomen.
Ook onze landelijke partij is juist vanwege het beoogde rendement en het beperken van de overlast voorstander van het plaatsen van windmolens langs de snelwegen. Bij dit soort kwesties is het lastig keuzes maken, het is moeilijk om het totale plaatje voor ogen te krijgen. Wij zoeken daarom naar draagvlak en gedegen plannen. Maar, we nemen onze verantwoordelijkheid en willen we in 2030 klimaatneutraal zijn dan moeten we nu echt wel aan de slag.”
Speerpunt GroenLinks
Vanuit hetzelfde verantwoordelijkheidsgevoel t.o.v. de volgende generatie schakelt Hos moeiteloos over naar háár speerpunt voor de verkiezingen: “Een autoluwe binnenstad en duurzame distributie.” Met dat laatste doelt ze op het zoveel mogelijk verbannen van dieselslurpende bestelwagens en -busjes en de vervuilende en geluidsoverlast veroorzakende bezorgscooters. Ze organiseerde recentelijk een werkbezoek naar Utrecht, waar ze al veel verder zijn met het vervangen van busjes en scooters door fietsen. DHL is bijvoorbeeld een proef gestart met fietsen met afneembare containers waar zo’n 100 kilo aan zendingen in past. Ook Thuisbezorgd.nl is in Utrecht gestart met een eigen bezorgservice met elektrische fietsen.
Hos sluit vastberaden af: “Om de steeds drukker wordende stad leefbaar te houden moet er iets veranderen. In Amersfoort hebben we met Picnic zelf ook een prachtig voorbeeld in huis dat nu ook in andere steden wordt opgepakt. Er zijn voldoende alternatieven, niet alleen (elektrische) fietsen, maar denk ook eens aan auto’s en bussen die op waterstof rijden. We móéten van die busjes en scooters af, fietsen waar het kan!”
Amersfoort, 16 oktober 2017 – door Remko Schotsman