Wim van Rooijen en Arjen van der Linden bloggen over het lokale bestuur van Amersfoort.
Hun doel: de politiek weer laten leven in de stad.
Hoi Arjen, Ik ben het wel eens met de gedachte dat elke partij een ‘maatschappelijke zetel’ zou moeten hebben. Het lijkt me een interessant experiment. En veel en nieuwe experimenten zijn een hele goede methode om er achter te komen of iets werkt. Of wat er eventueel moet worden aangepast. Ik ben benieuwd wat lijst ‘Blanco Lijst/G. Chel’ gaat opleveren. Wat ik jammer vind is dat deze lijst pas ‘bij het scheiden van de markt’ werd aangekondigd en dat ik nog nergens heb kunnen lezen hoe en wat Gerard Chel anders wil gaan doen.
Maar goed we hebben nog 40 dagen minus het Krokusvakantie-reces. Dus wie weet wat ons dat nog brengt in de campagne.
De sport maakte niet veel tongen los afgelopen week. Dat vindt iedereen blijkbaar prima geregeld in Amersfoort. Mooi, dan hoeven we het daar in onze blogs niet meer over te hebben dat is wel positief.
Wat minder positief is en mij steeds meer opvalt naarmate de verkiezingsdatum dichterbij komt, is het gebrek aan het denken in oplossingen en verbeelding. Iedereen, zowel politici als inwoners, weten heel goed wat ze niét willen. Of welke ideeën van de ander totaal verwerpelijk zijn. De Tegenpartij van de heren Jacobse en Van Es, had er in de vorige eeuw een ‘puntje aan kunnen zuigen’.
Waar zijn de goede ideeën? Waar is de creativiteit? Waar is het vermogen om alles wat we kennen los te laten en het onbekende te omarmen. Waar is de pioniersgeest gebleven? Wat zijn de alternatieven? Wie durft er hardop te dromen? Waar zijn de ‘Moonshots’.
En ik vind het prima als iemand op basis van NIMBY (not in my backyard) of van ‘legitieme weerstand’ iets niet wil, of een volstrekt idioot plan vindt. Maar wat is dan het alternatief? En dan niet van die wazige of ontwijkende antwoorden. Gewoon concreet en op de (zeer) korte termijn, binnen maximaal vier jaar, te implementeren met technologie en kennis die nu reeds voorhanden is.
Ik wil niet weten wat politici van de plannen van anderen vinden. Ik wil vooral weten wat ze zelf gaan doen. Van #AmersfoortKiest naar #AmersfoortPaktAan. Of op z’n goed Rotterdams, want daar zijn sommige bestuurders nog steeds gevoelig voor: ‘Niet lullen maar poetsen’.
Waar kan ik partijen en volksvertegenwoordigers aan houden straks na de verkiezingen? Wat zijn voor elke partij de belangrijkste (breek)punten in de onderhandelingen?
Hoe voorkom ik straks weer de telleurstelling dat voor mij belangrijke punten in de onderhandelingen worden weggegeven of ‘uitgeruild’.
Ik zou met ruim een maand voor de verkiezingen graag met politici en inwoners die meedoen aan het debat een heldere afspraak willen maken: “Je verkoopt alleen je eigen ideeën”. En als je ergens toch tegen bent, of je er tegen wilt afzetten, dan moet je minimaal met één alternatief komen dat binnen vier jaar is geïmplementeerd! De Overhemden met opgestroopte mouwen liggen al klaar voor iedereen in de publieke arena. En als je niet mee kunt of wilt doen met het vermarkten van je eigen programma dan ‘poets je de plaat maar’.
Concreet van #AmersfoortKiest naar #AmersfoortPaktAan.
Wat zou voor jou een breekpunt zijn Arjen?
Bekijk de volledige correspondentie tussen Arjen en Wim.
De twee vrienden Wim van Rooijen en Arjen van der Linden bloggen over de gemeenteraadsverkiezingen 2018